Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Σάκης Αθανασιάδης -Διαδρομές...



...Ξαφνικά φύσηξε πολύ δυνατός άνεμος. Το μικρό συννεφάκι, αρπάχτηκε απ΄τα κλαδιά και κρατήθηκε στη θέση του.
"Δεν υπάρχουν σύνορα, μονάχα χειμώνες" ξαναμίλησε το κορίτσι.
"Στο δικό μας δέντρο δεν υπάρχουν πλέον χειμώνες , μονάχα σύννεφα σαν κι αυτό..." απάντησε το αγόρι.
Ντροπιασμένο το μικρό συννεφάκι , που το ανακάλυψαν ,άρχισε να κλαίει.
"Όταν όλα κουραστούν, ακόμα κι οι φωνές, εγώ θα σ΄αγαπώ. Πάντα θα σ΄αγαπώ" μουρμούρισε το κορίτσι αγκαλιάζοντας τη βελανιδιά.
Το αγόρι, μάζεψε μερικές σταγόνες βροχής στη χούφτα του και την πλησίασε.
'Έλα πιες. Δεν θα σ΄αφήσω ποτέ ξανά μονάχη να διψάσεις. Η αγάπη μου είναι μια προσευχή που δεν τελειώνει , όπως δεν τελειώνουν κι οι άνθρωποι. Και ούτε θα τελειώσουν, γιατί τα όνειρα ποτέ δεν κοιμούνται"


(Το φιλί της Δευτέρας- Σάκης Αθανασιάδης)



ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
Το φιλί της Δευτέρας
  Εκδόσεις Ιωλκός
 
 Ανεκτίμητο πετράδι ο έρωτας.
Αστέρι μακρινό για δύο η αγάπη.
Παραμύθι ξεχασμένο, η ταύτιση δύο ψυχών .
Τραγούδι λυπημένο, οι ένοχες μνήμες.
Μαχαίρι δίκοπο η αλήθεια...


  "Το φιλί της Δευτέρας΄", έχει κάτι από την δροσιά της μέρας που έρχεται και από το αδυσώπητο σκοτάδι της ασέληνης νύχτας. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα 
του 36χρονου Μακεδόνα συγγραφέα Σάκη Αθανασιάδη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ, αφού προηγήθηκαν αρκετές ποιητικές συλλογές και δυο συλλογές διηγημάτων το 1998 και 1999. Η γραφή του συγγραφέα είναι μαγευτική, γεμάτη εικόνες, αρώματα, πνοές ανέμων, τοπία της μνήμης του, γεμάτη λυρισμό, συναίσθημα αλλά και καταλυτικό ρεαλισμό.

  Μιλά για μια αγάπη που καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης της Δοϊράνης και που μια χάνεται στα θολά της βάθη, μια παίζει με τις ηλιαχτίδες στην επιφάνειά της.

  Εκείνη, μια γυναίκα μοναδική, με μια λαχτάρα να τρυγήσει τις χαρές του έρωτα, να ζήσει, με μια σκιά να την κατατρέχει. Εκείνος, τυλιγμένος με την άχλη της αγάπης της, αναποφάσιστος, οπισθοχωρεί, αποφασίζει πως "Η αναπνοή του άντρα είναι ο δρόμος" και χάνεται στα πολύχρωμα φώτα της πόλης. Όταν συνειδητοποιεί τι άφησε να χαθεί και παίρνει στα σοβαρά τη φιλική συμβουλή"Ό, τι έγινε είναι χθες. Κάνε την μνήμη δύναμη και προχώρα", προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια της ζωής του, να γιατρέψει τις αόρατες πληγές, να προφέρει την πολυπόθητη συγνώμη. Είναι άραγε πολύ αργά;

  Ένα μυθιστόρημα που θα σας ταξιδέψει σε μια χώρα χωρίς σύνορα, χωρίς κανόνες και πρέπει. Που θα σας συνεπάρει από την πρώτη φράση και θα σας κρατήσει αιχμάλωτους μέχρι την τελευταία. Περπατώντας στις σελίδες του, περπατάτε νοερά κοντά στα σύνορα Ελλάδας - Σκοπίων,ανακαλύπτετε άγνωστες - στους πολλούς - όμορφες γωνιές της πατρίδας μας κι αν κλείσετε τα μάτια ίσως νιώσετε την ανάσα της μυρωμένης αύρας να σας χαϊδεύει το πρόσωπο. Ένα βιβλίο που πρέπει να αποκτήσετε!

  Μαίρη Ζαχαράκη-Eφημερίδα Φιλόδημος Αιγίου




Περπατούσαν τα μικρά καλοκαίρια με τα όνειρά τους ακυβέρνητα... Κάτω απ΄τα
δέντρα, ή τα σύρματα του ηλεκτρικού σημάδευαν πουλιά· τον ύπνο του απογεύματος σκότωναν με τις μικρές τους πέτρες. Μια συμμορία του απογεύματος, πολύ μακριά απ΄τον έρωτα, το θάνατο και το φόβο... Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας την ίδια τη ζωή, ως πρώτη ύλη, μαζεύοντας χρώματα και φως απ’ τη Μακεδονία· ονόματα απ΄την ανθρώπινη θάλασσα των πόλεων συνθέτει ένα βιβλίο που μυρίζει αύριο. ΄Ενα βιβλίο των "ανοιχτών παραθύρων"...
                                    (Η συμμορία του απογεύματος-Σάκης Αθανασιάδης)     
    


                              Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΘΩΩΝ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑ
                                                   ΣΑΚΗΣ  ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
                        

                  (Υπακοή εις τους ανωτέρους μου-Εκδόσεις Ταχυδρομική)

                                                        Αθανασιάδης Σάκης
                                             Μια κάθοδος του έφηβου,
                                    στον ευγενικό κόσμο της υποταγής.
                                    Εκεί , όπου οι χυδαίοι της εξουσίας,
                                    συνθλίβουν την φαντασία και την αθωότητά του.

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Κάπου Μακριά Εδώ Κοντά-Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης. Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης. Σύνθεση - Κιθάρες: Γιάννης Βελίκης. Ηχοληψία - Παραγωγή: Χρήστος Φολτόπουλος.
   
 Κάπου Μακριά Εδώ Κοντά
                   
Θα ξενυχτήσω πάλι μόνος στο ποτάμι
Να σπαρταράω μες του μύθου μου το δίχτυ
Θα  σε φωνάξω για να βγεις απ’ την ομίχλη
Σαν την νεράιδα στο ολόγιομο φεγγάρι

Μόνο της νύχτας η αγκαλιά  αυτή σε έχει
Μέσα στα χρόνια μια πιστή φυλακισμένη
Αν καταφέρεις και με δεις θα είμαι ο  ξένος
Που μόνος ζει σε μια χώρα ερειπωμένη


Ένα φιλί σου θα κρατούσα πάλι
Στα χέρια μου να  το πετάξω
Σε ένα ολόγιομο φεγγάρι
Τον ουρανό χρυσό να βάψω

Το άρωμά σου θα κρατούσα πάλι
Τον χρόνο αν μπορούσα να αλλάξω
Θα έδινα και τη ζωή μου
Τη φυλακή σου στο λεπτό να κάψω

Θα σου αφήσω μόνο ένα μου σημάδι
Να με γνωρίσεις όταν φύγει η ομίχλη
Αν με ζητήσεις ένα σύννεφο με δείχνει
Κάπου μακριά εδώ κοντά
http://www.youtube.com/watch?v=uhurcISqLFE

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Το Καράβι της Σιωπής-Σάκης Αθανασιάδης


Το Καράβι της Σιωπής
           

Τα μάτια που με βρίσκουν και χτυπάνε
Τα χρόνια που με αγάπησες φοβάμαι
Κλεισμένος σε ένα ποίημα μοιραία
Στο χάος και στον έρωτα παρέα

Τα μάτια μου που έγιναν παιγνίδια
Μεγάλωσαν με όνειρα βαρίδια
Πετάνε λίγο φως σε ένα βράδυ
Και σβήνουμε μετά από ένα χάδι

                  
Τα λόγια σου διαβάζω και φοβάμαι
Νομίζω άλλος αύριο πάλι θα ’μαι
Μεγάλωσα με όνειρα βαρίδια
Μεγάλωσα με ψεύτικα παιγνίδια

Εγώ δεν είμαι τίποτε σας λέω
Καράβι της σιωπής τις νύχτες πλέω
Ούτε ένα μου βρεγμένο πια στιχάκι
Δεν βρήκε  συνταγή για τραγουδάκι

Τα λόγια σου διαβάζω και φοβάμαι
Σε κύκλο αν με βάλεις ξένος θα ’μαι
Κλεισμένος σε ένα ποίημα μοιραία
Στο χάος και στον έρωτα παρέα
 Σάκης Αθανασιάδης