Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ερωτευμένος ή Αιχμάλωτος-Σάκης Αθανασιάδης


                                
Ερωτευμένος ή Αιχμάλωτος

Πώς να μυρίσω το πρωί της άνοιξης αναπνοή
Πώς να μυρίσω το βρεγμένο χώμα
Θυμάμαι λόγια που είχα βρει:
Να ανθίσει κάποτε η ψυχή δεν φτάνει μόνο σώμα 
 
Πώς να αλλάξω την ψυχή
Κόβει ο καιρός το σώμα
Πως να γνωρίσω το φιλί
Ανατολή δεν έχω ακόμα

Ερωτευμένος ή αιχμάλωτος
Σκοτάδι ή ελευθερία
Να σηκωθώ είναι καιρός
Είναι η μόνη ευκαιρία

Αφού τα πάντα στη ζωή
Η γη θα τα στηρίζει
Είναι ασέβεια για τη γη
Άνθρωπος να τη βρίζει

Ερωτευμένος ή αιχμάλωτος
Σκοτάδι ή ελευθερία
Ζητάω από  'σένα να μου πεις
Τη λέξη την αγία

Πώς να αλλάξω την φωνή
Να αρχίσω άλλα σχέδια
Είναι πατρίδα μου η γη
Σκεπή μου τα αστέρια
Σάκης Αθανασιάδης

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Ωδή στο Νίκο Καζαντζάκη-Σάκης Αθανασιάδης


    Ωδή στο Νίκο Καζαντζάκη
Ήξερα κάποιον που ζητούσε το θεό
Ήξερα κάποιον που μιλούσε για τα αιώνια
Ήξερα κάποιον που νερό στη έρημο είχε βρει
Και τα καρφιά που πέταγαν
Στο σώμα του τα χρόνια

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται
Στη διπλανή πλατεία
Ρακένδυτος και νηστικός
Από την ίδια πάλι συμμορία

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται
Το βλέπεις κάθε μέρα
Μπορεί να είναι αδελφός
Πατέρας και μητέρα
  
Ήξερα κάποιον που μιλούσε για θεό
Ήξερα κάποιον που γελούσε στα ρολόγια
Που πίστευε πως η φωτιά μπορεί
Να καίει στη ψυχή μια φορά
Μα αυτή η φορά να είναι αιώνια

Ο ήλιος μαύρισε κι αυτός
Απ’ του θυμού τη σκόνη
Κυρ Νίκο είσαι ζωντανός
Μες τη νεκρή τη πόλη

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Η Αγάπη Γρατζουνάει σαν τη Γάτα-Σάκης Αθανασιάδης


Η Αγάπη Γρατζουνάει σαν τη Γάτα
  
Έχω ζητήσει απ’ τον ήλιο
Πριν κοιμηθεί σε ξυπνήσει
Κι ένα φεγγάρι κόκκινο φιλί
Στην αγκαλιά σου μέσα να αφήσει

Κοιτάω πίσω τη μικρή μας τη ζωή
Μια ανατολή να είναι μια δύση
Μία χαμόγελο μια δάκρυ μια ευχή
Μια διαδρομή που η αγάπη έχει χτίσει

Σαν τη γάτα γρατζουνάει η αγάπη
Αν η ψυχή ως το πρωί μείνει γυμνή
Και δεν αφήνει ήσυχο το σώμα
Με αγκαλιά αυτό αν δεν πληρωθεί

Σαν τη γάτα γρατζουνάει η αγάπη
Αν τη κρατάς με αλυσίδα στο λαιμό
Και όταν έρχεται κοντά η μπόρα
Έχει το κρύο για μεγάλο της εχθρό

Κι αν η αγάπη είναι απάτη
Και εμείς οι μόνοι που επιμείναμε  πιστοί
Σαν τη γάτα γρατζουνάει η αγάπη
Και ζητιανεύει μια αγκαλιά για πληρωμή
Σάκης Αθανασιάδης

Ατέλειωτες Ανατολές-Σάκης Αθανασιάδης


 Ατέλειωτες Ανατολές

Λίγο πράσινο θα κλέβω
Με τα μάτια
Στο ποτάμι θα ψαρεύω μνήμες
Αρώματα απ’ το Πάικο θα μαζεύω
Θα ’χω στα χέρια μου
Ένα βοριά ελευθερίας
Με τον κούρο του Ευρωπού
Για σημαία-λαθραία
Θα απλώνω χρώματα στο δρόμο
Τα κρυμμένα στο φως
Κι όταν σε πόλεις έρημες
Θα φτάσω
Λίγα αρώματα απ’ τη γη μου
Θα μοιράσω και ιστορία
Σάκης Αθανασιάδης

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Σαν Έλληνας Ποιητής-Σάκης Αθανασιάδης


   Σαν Έλληνας Ποιητής

Είναι το ξέρω δύσκολο να πλέει
Μονάχη η ψυχή σε ωκεανό
Μα το καημένο το όνειρο θα κλαίει
Αν το αφήσεις και το κάνεις ναυαγό

Τα αστέρια σου αν δείχνουν πάλι δρόμο
Αν πέσεις γρήγορα θα σηκωθείς
Και από τον πόνο θα περάσεις σε άλλο ρόλο
Μέσα στο φως τη διαδρομή σου θα τη δεις

Είναι το ξέρω δύσκολο να πλέει
Μια βάρκα μόνη στου χειμώνα τον καιρό
Μα το καημένο το όνειρο θα κλαίει
Αν το πετάξεις και καθίσει στο βυθό

Τα μάτια σου κι αν πάγωσαν σε αντίο
Αυτά που αγάπησες μαζί σου να κρατάς
Κι αν στους πολλούς αυτό το πράγμα μοιάζει λίγο
Τις πέτρες σου στο αιώνιο μονάχα να πετάς

Οι συντροφιές που είχαν μόνο ίσως
Σου φέρναν φόβο θα θυμάσαι από μικρό
Γιατί δεν άκουγες το κύμα ως συνήθως
Και η θάλασσα σου φώναζε θα βγω
Σάκης Αθανασιάδης

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Τα Άγνωστα Φιλιά-Σάκης Αθανασιάδης


                  Τα Άγνωστα Φιλιά  

Κι αν τα φιλιά των φίλων με προδώσουν   
Έχουν τα άγνωστα φιλιά δικά τους χέρια
Κρύβονται μέσα στην  αυλή μου
Και με χαϊδεύουν σαν να ήμουνα παιδί

Κι αν τα φιλιά των φίλων των παλιών θα με πουλήσουν
Και στους προφήτες με χαρίσουν για κορμί
Θα ’ρθουν τα άγνωστα φιλιά να βάλουν τη στολή μου
Να πάρουν λόγια να τα βάλουν μουσική

Τους εραστές η μόνη σφαίρα που χτυπάει
Είναι μια πράσινη φωτιά
Που λέει λόγια που κανείς δεν μαρτυράει
Στα μαύρα ρούχα μου όλα λευκά

Το σώμα μου η μόνη σφαίρα που αγαπάει
Φεύγει απ’ τα άγνωστα φιλιά
Που με γεμίζουν όνειρα και η νύχτα πάει
Να πέσει στον γκρεμό ξανά

Κι αν οι προφήτες του καιρού ψάχνουν κοπάδι
Έχουν τα άγνωστα φιλιά δικά τους χέρια
Και με χαϊδεύουν όταν έρχεται το βράδυ
Να μην ζυγώσω το σκοτάδι  τους ξανά
Σάκης Αθανασιάδης

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Ο Αόρατος Δρομέας-Σάκης Αθανασιάδης


            Ο Αόρατος Δρομέας

Ο χρόνος φεύγει τρέχοντας μαζί του με τραβάει
Κι ένα αδύναμο κλαδί στην ερημιά πετάει
Μα περιμένω το βοριά που χρόνια με αγαπάει
Να με αρπάξει αγκαλιά να πάω όπου κι αν πάει

Δεν έχω φώτα μυστικά να δω ποιος με χτυπάει
Είναι οι ώρες μου βροχές κι αυτό με τυραννάει
Μα απ’ τις πολλές τις προσευχές και ο θεός ξυπνάει
Έρχεται δίνει εντολές ποτέ όμως δε ρωτάει

Κάνε τη μνήμη δύναμη και μπέρδεψε το χρόνο
Δεν σταματάει ο ποταμός το φράγμα πέφτει μόνο
Πάρε φωνή αδύναμη και πέτα την στο δρόμο
Κι όταν στη φέρει ένα παιδί αγκάλιασέ την μόνο

Κάνε τη μνήμη δύναμη και χτύπησε το φόβο
Δεν σταματάει η ζωή διψάει λίγο μόνο

Δεν έχω πέτρα για καρδιά να σπάω ότι με σπάει
Μείνε να δεις το τραύμα αυτό αν κλείνει ή αν θα με φάει
Είναι φορές που λέω εδώ ο χρόνος σταματάει
Μα ο αλήτης ο βοριάς στο άγνωστο με πάει
Σάκης Αθανασιάδης                                                      

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Γυμνοί μου Άγγελοι-Σάκης Αθανασιάδης


                                  
           Γυμνοί μου Άγγελοι

Βρήκα πηγή για να πλυθούνε οι ψυχές
Βαγόνια που έπιασαν σκουριά μες το χειμώνα
Που λέρωσαν με αρρώστιες δυτικές
Και έμειναν στην έρημο αιώνια

Πέφτει φωτιά στη γειτονιά μα εσύ
Στης τηλεόρασης ο δύτης στα σκοτάδια
Σε μια πισίνα που έχει αίμα από παιδιά
Και από αυτόχειρες που φύγανε τα βράδια

Περνάω το δρόμο και χτυπάω με φωνές
Χτυπάω με πέτρες τα κορμιά τα σκουριασμένα
Βρήκα πηγή για να πλυθούνε οι ψυχές
Βρήκα νερό να βγάζω τα όνειρα απ’ το ψέμα

Απ’ του Αχέροντα τις άγριες τις πηγές
Που ξεκουράζονται οι ψυχές για το ταξίδι
Παίρνω το κέρμα που ξεχάστηκε εχθές
Γυμνοί μου άγγελοι σε  ένα πανηγύρι

Πέφτει φωτιά στη γειτονιά μα εγώ
Ξυπνάω με ήχους τα όνειρα τα νυσταγμένα
Βρίσκω πηγή για να πλυθούνε οι ψυχές
Βαγόνια που έμειναν στα χρόνια σκουριασμένα
Σάκης Αθανασιάδης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙ - ARPEGGIOSMP

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Το Σπίτι με τα Όνειρα-Σάκης Αθανασιάδης




Το Σπίτι με τα Όνειρα

Γνώριζα μόνο η βροχή
Τον ήλιο πως τον στέλνει
Για να οργώσει ωκεανούς
Να βρει τον ναυαγό

Πώς να γνωρίζω χρώματα
Ο ήλιος αν μου φέρνει
Στην αγκαλιά μου ήσουν μικρός
Ο ήλιος μου ο γιος

Τα κόκκινα φανάρια μου
Που πέρασα τους δρόμους
Στη λήθη τους τα πέταξα
Μόλις γεννήθηκες

Μα τώρα που μεγάλωσες
Ο ήλιος μου έχει φέρει
Και χρώματα και μουσική
Μα πάνω απ’ όλα φως

Πήρα από σένα εντολή
Φωνή να βρω και πάλι
Να βρω καινούργια βήματα
Να  βρω ανατολή

Θα έρθει η νύχτα να με πιει
Μα θα διψάσει πάλι
Στο σπίτι με τα όνειρα
Θα σβήσει απ' το φως
Σάκης Αθανασιάδης

Οι Ανάσες Εραστών-Σάκης Αθανασιάδης


   Οι Ανάσες Εραστών

Μπροστά εγώ πίσω η βροχή
Κι ανάμεσα μια έρημος πατρίδα
Κράτα καλά  τρέχω πολύ
Μη πέσουμε στου δήθεν την παγίδα

Πως να διαβάζω τα σημάδια του καπνού
Τα μονοπάτια  μου γεμίσανε αλάτια
Με χνώτα ενός μικρού αστού θεού
Και με προφήτες που έχουν σκόνη για τα μάτια

Τραβάω απ’ την πρίζα το καλώδιο
Σβήνω απ’ τον πίνακα τα λόγια των σοφών
Τόσοι πολλοί να μουρμουρίζουν λόγια ίδια
Φωτοτυπίες μες τη λάσπη των καιρών

Τραβάω απ’ την πρίζα το καλώδιο
Μες το σκοτάδι μου ο κόσμος των γυμνών
Κανένας δεν ακούγεται να λέει λόγια ίδια
Φτιάχνω τον κόσμο με ανάσες εραστών

Με σκόνη λες καταδικάζει
Ο χρόνος το άχρηστο παρόν
Και εμένα τρώει  το μαράζι
Στη σκόνη του να είμαι απών

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Να Λέω Ακόμη σε Αγαπώ-Σάκης Αθανασιάδης


Να Λέω Ακόμη σε Αγαπώ

Ο δρόμος που σχεδίασες
Σε ένα χαρτί να τρέξω
Έχει επάνω
Μια πυξίδα μη χαθώ

Να βρω ένα κόλπο
Πως να σβήνω το θυμό μου
Να θυμηθώ  μου λες πως έπαιζα
Μικρός πάλι κρυφτό

Τα κόκκινα τα σύννεφα
Να σβήσω απ’ το μυαλό μου
Πριν βγάλω απ’ τα μάτια μου
Φωτιά με αυτή καώ κι εγώ

Πριν ρίξω βάρος στα φτερά
Ενός παιδιού μέσα του πόνο
Τώρα που σπάει το αυγό
Και βγαίνει το ερπετό

Ρίχνω τον φράχτη καθαρίζω
Όλα τα μαύρα απ’ την καρδιά
Οι λάσπες που έπεσαν στα μάτια
Να φύγουν σαν πλυθούν ξανά

Κι έτσι θυμώνω και τις πέτρες βγάζω
Από τον κόσμο μου μακριά
Σπίτι δουλειά κι αφωνία
Χέρια που χτίζουν τη καρδιά

Μη λες πως χάνω αφού όλο δίνω
Ενώ μαζεύουν  χρήματα οι πολλοί
Στη ανηφόρα μου σκοτώνω
Το άγριο που έχω στη ψυχή

Και βρίσκω άστρα πάλι μόνο
Το μαύρο μου έχει κρυφτεί
Να δίνω δύναμη και ρόλο
Στο αδύναμο λίγη φωνή

Μη λες θυμώνεις που όλο χάνω
Ενώ κερδίζω ένα κομμάτι εαυτό
Για να μπορώ να σε κοιτάζω
Να λέω ακόμη σε αγαπώ
 Σάκης Αθανασιάδης

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Το Ποτήρι με τις Κόκκινες Μέρες-Σάκης Αθανασιάδης


Το Ποτήρι με τις Κόκκινες Μέρες

Ανοίγει ο φόβος το καλάθι του για σένα
Μια οθόνη σε διατάζει: Σιωπή
Και ο χρόνος πίνει το ποτήρι μου για μένα
Και η φωνή του είναι όλο απειλή

Αν θα πετάξω μια πέτρα μες το κύμα
Πολλοί θα πούνε ο δειλός χτυπά νερά
Τον ύπνο όμως έβαλα όπως παλιά σημάδι
Ένα ποτήρι με τις κόκκινές μου μέρες που γελά

Ένα φιλί σου άφησα στην πέτρα
Για να το πάρεις για συγνώμη ή ενοχή
Να το φοράς σε κάποια βράδια αντί για μπέρτα
Να μη σε αγγίζουν οι σταγόνες στη βροχή

Ένα κρασί σου άφησα στην πόρτα
Για να το πιεις μέχρι να κάψεις το κορμί
Να μου μιλάς ως το πρωί με  άγρια χάδια
Να μου ζεστάνεις έστω λίγο την ψυχή

Αν θα κρυφτώ σε μια σκιά και γίνω βράχος
Πριν με αρπάξουνε τα μαύρα τα πουλιά
Πάρε τα χρώματα που άφησα στην πέτρα
Βάψε έναν ήλιο και άφησέ τον να πετά

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Η Γυμνή Μέρα-Σάκης Αθανασιάδης


           Η Γυμνή Μέρα

Η σιωπή αν είναι χρυσός
Έλα να πάρεις ένα βάζο μια μέρα
Για μένα είναι άμμος ζεστή
Που καίει τα χέρια τα πόδια το βλέμμα

Αν μες το όνειρο ζει ο θεός
Και η αγάπη απλά είναι ψέμα
Τι πόνος να ψάχνω το φως
Αφού σκοτάδι θα υπάρχει πιο πέρα

Παίρνω τον γιό μου τον σηκώνω ψηλά
Δαγκώνουν τα σκυλιά τον αέρα
Σαν να πετάω χαρταετό μια Καθαρά Δευτέρα

Σε ένα κουστούμι που με δείχνει γιορτή
Κρύβω τον φόβο την αγάπη τον πόνο
Την αμαρτία την κρύβω κι αυτή
Με ξεροκόμματα που έχω για δρόμο

Γεμάτος κρίμα είμαι κι εγώ
Ενώ η οθόνη μου λερώνει τη μέρα
Τι πόνος να ψάχνω το φως
Σε μια χώρα που λατρεύει τη λέρα
Σάκης Αθανασιάδης

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Το Νερό της Φωτιάς-Σάκης Αθανασιάδης


      Το Νερό της Φωτιάς
             
Το κρύο δεν μπορούσα να κρατώ
Ποτήρι που μου έδωσες για πάθος
Δεν άφησα τη νύχτα στην καρδιά
Να σβήσουνε τα αστέρια απ’ το λάθος

Μπορούσα να μιλήσω φανερά
Γι’ αυτά που εσύ φοβάσαι τώρα
Στον έρωτα κομμάτιασα πολλά
Πριν πέσω σε μιας Άνοιξης τη χώρα

Ακούω σκεφτικός όταν μιλάς
Στο θίασο που τα 'χει πια χαμένα
Ζήτα συγνώμη μια φορά  από μας
Κι έλα να πιούμε το νερό της φωτιάς

Ακούω για ένα χθες που αγαπάς
Μα εσύ αγάπησες μονάχα εσένα
Ζήτα συγνώμη μια φορά  από μας
Κι έλα  να πιούμε το νερό της φωτιάς

Το λίγο δεν μπορούσα στην καρδιά
Δεν τύπωσα τα λόγια μου κομμένα
Στα σίγουρα δεν βρήκα τη γιατρειά
Τα σίγουρα τα έβλεπα καμένα
Σάκης Αθανασιάδης

Κιλκίς-Δοϊράνη-Σάκης Αθανασιάδης


                Κιλκίς-Δοϊράνη
              
Φωνές που τρέχουνε στους δρόμους κουρασμένες
Σπρώχνουν τα πόδια μου σε πόλεις να κρυφτώ
Κι όταν βραδιάζουν του χειμώνα μου οι μέρες
Ανοίγω πάλι ένα χάρτη να σε δω

Έξω απ’ το τζάμι ο χειμώνας να μαλώνει
Νωρίς βραδιάζει στο Κιλκίς δεν ξημερώνει
Και ο βαρδάρης στο τραγούδι του θυμώνει
Πριν σου αφήσει ένα κρύο του φιλί

Έξω απ’ τα φώτα μες τη νύχτα που είσαι μόνη
Αν θα φωνάξεις θα ακούσω τη φωνή
Μη μου θυμώνεις που είναι λάθος η στιγμή
Αν θα φωνάξω και ακούσεις και εσύ

Νωρίς βραδιάζει στο Κιλκίς δεν ξημερώνει
Τους εραστές θέλει η λίμνη να είναι οι μόνοι
Προσκυνητές στα όνειρά τους για συγνώμη
Στο άσπρο της ομίχλης της χαλί

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Ο Κόκκινος Διονύσης-Σάκης Αθανασιάδης


                         
    Ο Κόκκινος Διονύσης
                                       
Σε έβλεπα κι έστηνες γιορτή
Σε μια πατρίδα που είχε αίμα
Να αγαπάς σε άκουγα με βρώμικο ψωμί
Τότε που όλοι κρύβονταν πίσω από ένα ψέμα

Μα τώρα που ήρθαν κεραυνοί, στην αφωνία
Καλά με εξουσία και σπίτι εξοχή
Λιπόφιλος μονάχα σχεδόν συστημικός
Πως ντρέπομαι ουρανέ μου σαν πέφτει ένας θεός

Πόσο δρόμο μου έδωσες ζωή που έδειξες
Πόσα χρόνια χάλασες τώρα που άλλαξες

Κόκκινε Διονύση το όνειρο να ζήσει
Θέλει τους στίχους με ριπές
Αλήθειες που τις ξέρεις να τις λες
Κόκκινε Διονύση ο ήλιος για να ζήσει
Θέλει φωνές-φωτιές
Αλήθειες να γεμίζουν τις ψυχές

Δεν πάνε οι εργάτες δεν πάνε οι φοιτητές
Στα βόρεια προάστια στις νύχτες τις χρυσές
Το ξέρεις θα χαθούν σε φώτα λαμπερά
Σε έπαυλη ψηλή με ευρωφυλαχτά

Μας είπες για το Βιετνάμ και για την κατοχή
Για την ελευθερία που έτρεχε γυμνή
Για αυτούς που τότε τρώγανε μα η πείνα είχε ζωή
Πόσα χρόνια χάλασες τώρα που άλλαξες

Ποιος είναι ο παλιάτσος και ποιος είναι ο ληστής
Θέλω να μας  μιλήσεις και τώρα μη ντραπείς
Ένας μεγάλος Νιόνιος δεν πέφτει απ’ το χρόνο
Βγάζει τα τραπεζάκια του
Στου ήλιου του το δρόμο
Σάκης Αθανασιάδης

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Το Μαύρο-Σάκης Αθανασιάδης


                                          
                  Το Μαύρο

Έχει κρυφτεί απ’ την αστυνομία
Μια οικογένεια εργατών στην εκκλησία
Την κυνηγούν οι άνθρωποι
Και τη χτυπούν θέλουν να φύγει
Αυτοί που πάντοτε
Στα όνειρα χρωστούν δεν είναι λίγοι

Μα η αγάπη, αγάπη μου δεν σταματά σε ένα φιλί
Δεν είναι δύση – ανατολή δεν έχει αργία

Ξύπνησε ο ήλιος και μαζευτήκαν πιστοί
Πολλοί πιστοί  που έλεγα να φύγω
Κι έριχναν σφαίρες
Που είχαν κρύψει στην ψυχή εδώ και μέρες
  
Μα η αγάπη, αγάπη μου δεν σταματά σε ένα φιλί
Δεν έχει δύση – ανατολή δεν έχει φράχτη
Μα η αγάπη, αγάπη μου δεν σταματά σε Κυριακή
Δεν προσκυνά το δυνατό, είναι το φως, είναι αγία
Είναι αυτό που λένε οι ποιητές, ελευθερία

Κάποιοι φωνάζανε πολύ πάρα πολύ
Να φύγουνε οι ξένοι
Και οι αστυνόμοι μόνο ακούγαν του παπά μας τη φωνή:
Να εφαρμοστούν οι νόμοι

Σε μια εκκλησία ήταν γυμνή απ’ το πρωί η κοινωνία
Πόσο σκοτάδι μπορεί να πάρει η ψυχή σε ένα βράδυ
Μέσα στο φόβο ενός παιδιού να κάνει τάμα
Το σύστημα μην γκρεμιστεί από ένα κλάμα
Σάκης Αθανασιάδης

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Ένας Ψεύτης Ουρανός-Σάκης Αθανασιάδης


       Ένας Ψεύτης Ουρανός
Σε έχει κουράσει ξέρω η συνταγή
Να είσαι μια μύγα στον παράδεισο
Ο μυστικός σου δείπνος να έχει βρώμικο ψωμί
Και όλο να βλέπεις κλειδωμένο το παράθυρο

Φίλα με φως φίλα με αγάπη
Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός
Και το άγγιγμά του μια μεγάλη αυταπάτη
Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Τα αεροπλάνα σαν κοιτάς στον ουρανό
Να κόβουνε στη μέση μαύρα σύννεφα
Θα κουβαλάνε τα όνειρά σου τα καλά
Να τα πετάνε στον αέρα σαν ασήμαντα

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη
Έξω είναι ο κλέφτης ο καιρός
Και η φωνή του που ακούς μια απάτη
Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Το χρυσαφένια ρούχα που κοιτάζεις στη σκηνή
Σε έχουν φωνάξει στη γιορτή τους σαν κατάδικο
Να τους πετάξεις χειροκρότημα για αμοιβή
Και οι οθόνες να μιλούν για το αθάνατο

Πως θα κερδίσω αγάπη μου τη νύχτα αυτή
Και θα σκοτώσω με το σώμα σου το θάνατο
Ο μυστικός μου δείπνος έχει βρώμικο ψωμί
Και  μόνο ελεύθερος να σιωπώ είμαι στο άδικο

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη
Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός
Μα το αντίδοτο στα ψεύτικα μόνο η αγάπη
Φίλα με φως  φίλα με αγάπη
Σάκης Αθανασιάδης

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Λαθραία Ταξίδια-Σάκης Αθανασιάδης


                                  
              Λαθραία Ταξίδια

Ψάχνω σημάδια που στο χρόνο έχουν μείνει
Σαν περπατώ μες τις παλιές τις γειτονιές
Μικρά ταξίδια ουρανό που είχες στείλει
Μα έχουν κλείσει φυλακή οι οροφές 

Πόλεις ερείπια που στη σκόνη έχουν ζήσει
Με ακολουθούν σαν μέλισσες παντού
Τσιμπάνε τα πάντα το φιλί που είχες αφήσει
Μήπως το πάρω απ’ το χέρι του ουρανού
  
Λαθραία ταξίδια σε ανθρώπινα ποτάμια  βουβά
Παράθυρα να ανοίγουν μα να έχουν συνέχεια φωτιά
Λαθραία ταξίδια σε σώματα άδεια κενά
Σε πόλεις ερείπια που ξέρουν μονάχα να δίνουν γροθιά

Ρίχνουν οι νύχτες τα αστέρια στη σκόνη
Και ερωτεύονται χαρτιά λαμπερά
Σαν βγαίνει καπνός απ’ την καρδιά  με τυφλώνει   
Και εγώ ο μονάχος κοιτάζω όλα αυτά
Σάκης Αθανασιάδης

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Μέσα στα Μάτια σου να δω Ανατολή-Σάκης Αθανασιάδης


Μέσα στα Μάτια σου να δω Ανατολή

Ξυπνάω Δευτέρες και μαζεύω τις σφαίρες
Για να χτυπήσω  μια κάρτα πρωινή
Και ο ήλιος φεύγει και μένουν οι μέρες
Να μου θυμίζουν πως πληρώνεται η ζωή

Βγαίνω στο δρόμο σβήνω το χρόνο
Σβήνω απ’ τη σκέψη πως η κούραση θα βγει
Αυτό που ζητάω εσύ γνωρίζεις μόνο
Μέσα στα μάτια σου να δω ανατολή

Γιατί δε χάθηκα μες της ανάγκης τα άδεια μάτια
Γιατί δεν πήρα με ρωτάς φωνή προσκυνητή
Να λέω όλα είναι ίδια δεν αλλάζει τίποτα
Και να αφήνω τη ζωή μου στη σιωπή
  
Παίρνω ένα δρόμο που δε ξέρω που με βγάζει
Και δε γνωρίζεις να μου πεις ούτε και εσύ
Αυτό που ξέρω η ψυχή μου θα γεράσει
Αν μες τα μάτια σου ο ήλιος δεν θα βγει

Γιατί δεν κρύφτηκα από τον ήλιο και τη νύχτα
Γιατί δεν έχω μια ήσυχη προβλέψιμη ζωή
Να λέω δεν πειράζει δεν αλλάζω τίποτα
Γιατί τα μάτια μου θα έβλεπες  πληγή
Σάκης Αθανασιάδης                                                    

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Σαν Γυμνή Θεά-Σάκης Αθανασιάδης


                              
                Σαν Γυμνή Θεά

Μέσα μου κάθισε μια θάλασσα
Και με χτυπούσε με το κύμα δυνατά
Έριχνε  το αλάτι και με πόναγε
Ήξερε χίλιους τρόπους  να ξυπνά

Κι όσο με πλήγωνε η θάλασσα
Χαμήλωνε ο ουρανός πολύ κοντά
Έριχνε κεραυνούς κι αυτός με χτύπαγε
Να σηκωθώ  μου έλεγε να σηκωθώ ξανά

Βρήκα τη δύναμη και άλλαξα
Βρήκα το φως μες τα σκοτάδια τα βαθιά
Την έρημο να ζω εγώ δεν διάλεξα
Μου την χαρίσαν σαν γυμνή θεά

Βρήκα  τον τρόπο και αντάλλαξα
Την έρημο με τη φωτιά
Χόρτασα την ψυχή με φως που διάλεξα
Και είδα το όνειρό μου να ξυπνά

Δίπλα μου κάθισε η θάλασσα
Που τραγουδούσε τώρα αληθινά
Αν σε χτυπούσα μου είπε κάποτε
Ήταν να φτάσεις πιο κοντά προς τη φωτιά

Κι όσο μου μίλαγε η θάλασσα
Χαμήλωνε ο ουρανός πολύ κοντά
Έριχνε και χαμόγελα με χτύπαγε
Στην πλάτη τώρα μόνο φιλικά