Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Κι εκεί που νόμιζα πως τίποτα δεν γίνεται-Σάκης Αθανασιάδης



                                       
Κι εκεί που νόμιζα πως τίποτα δεν γίνεται

Μέσα στη κρίση τα μάτια μου κουράστηκαν
Ήτανε το φεγγάρι μου μαύρο πανί
Κι εκεί που νόμιζα πως τίποτα δεν γίνεται
Κι εκεί που νόμιζα πως το σκοτάδι θα με πιει
Ήρθες εσύ και γύρισε στο σώμα η ψυχή

Μια μεγάλη αγκαλιά μου έσβησε το γκρίζο
Ξανάφερε τα φώτα στη καρδιά
Μια μεγάλη αγκαλιά ξανάνοιξε το δρόμο
Έφερε τη θάλασσα κοντά

Σκιές περνούσαν μα ήταν άδεια σώματα
Κλωτσούσαν πέτρες και μπουκάλια πλαστικά
Έτσι πληρώνονται οι σκλάβοι για το ζήλο τους
Να προσκυνούν γονατιστοί το βασιλιά

Κι εκεί που νόμιζα πως τίποτα δεν γίνεται
Κι εκεί που νόμιζα πως το σκοτάδι θα με πιει
Μέσα στο δάσος σου το δέντρο μου μεγάλωνε
Για να προλάβει μια άνοιξη να δει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου