Φιλιά με πέτρες-Σάκης Αθανασιάδης

                               

         Φιλιά με πέτρες

Ήξερες η αγάπη τους πιστούς της τους καίει

Μα η ψυχή σου ζητούσε τη δροσιά στη φωτιά

Έτρεξες όμως τη ζωή να πετάξεις

Ψεύτικα όνειρα τηλεοπτικά

Ήξερα την αγάπη σαν φωτισμένο κήπο

Ένα πλοίο γεμάτο μοναχά με φωτιά

Κάπου εκεί σε συνάντησα είπες είμαι η αγάπη

Έκαψες όμως στη σιωπή τα φιλιά

Μα πόσο θα ήθελα να είμαι

Η ανάσα στα όνειρά σου

Μες στο σώμα σου το αίμα που κυλά

Μα πόσο θα ήθελα να είμαι

Ένα φως μες την καρδιά σου

Μια γέφυρα που θα περάσεις στη φωτιά

Μα δεν θα ήθελα να είμαι η βροχή που σε χτυπάει

Μεθυσμένη τη σκιά σου όταν πατάς

Μα δεν θα ήθελα να είμαι μια πέτρα που σε σπάει

Τη κραυγή σου στα σκοτάδια σαν αναζητάς

Ένοιωθα την αγάπη να τρέχει πίσω μου μήπως

Βγω από το πλήθος και πάλι έρθει κοντά

Με γαλήνεψε τόσο που γίναμε φίλοι

Και σιγά-σιγά συνήθισα τη μοναξιά

Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)