Η θάλασσα που
αγάπησα έγινε μάλλον κήπος
Δύο χιλιόμετρα έκανα να βρω το μονοπάτι
Να δω τα κύματα από κοντά
Η θάλασσα που αγάπησα έγινε μάλλον κήπος
Φράχτες την έκλεισαν στη μοναξιά
Το δάσος μου έπιασε φωτιά του έκλεισα τα μάτια
Μόλις θα γίνει παρελθόν θα του επιτεθούν
Λύσεις υπάρχουνε πολλές να σπάσει σε κομμάτια
Πρόθυμοι πάντοτε πολιτευτές λύση θα βρουν
Έτσι τα χρόνια πέρασαν και φύτρωσε μια πόλη
Δίχως τα δέντρα, δίχως τα πουλιά
Να ακούω τώρα προσευχές για αγώνα πάμε όλοι
Τα όμορφα μου όνειρα τα κάνανε χαρτιά
Μα αν θες να βγεις απ’ όλα αυτά
σκέψου απλά μια μέρα
Πως μεγαλώνουν τα παιδιά σε αυτή την ερημιά
Κλέψε δυο ώρες νύχτα μεγάλωσε τα μάτια
Άσε μονάχο το σκοτάδι στη φωλιά
Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)
νυχτερινές πατρίδες (2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου