Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2017

Μεγάλωσα κι εγώ στα παραμύθια-Σάκης Αθανασιάδης



Μεγάλωσα κι εγώ στα παραμύθια

Μεγάλωσα ένα μικρό παιδί
Μα άντρα το συνάντησα στο δρόμο
Είχε την κιθάρα του στον ώμο
Ένοιωσα τα μάτια μου υγρά

Ποτέ δεν το περίμενα πως θα ’ρθει μια στιγμή
Πατέρας πως θα γίνω μοιάζει ψέμα
Τις μέρες μου θα χόρταινα με παιδικές τροφή
Θα άρχισα να μοιράζομαι το αίμα

Μα έτσι βρίσκει τρόπο η ζωή
Φωτιά να μεγαλώνουνε τα μάτια
Την πέτρα αν χτυπάς να πληγωθεί
Να τρέχει αίμα από αυτή μες τα κομμάτια

Μεγάλωσε κι άντρας το παιδί
Μεγάλωσα κι εγώ στα παραμύθια
Τις πόλεις τις σιχάθηκα γεράσανε πολύ
Σκυφτές να προσκυνούν από συνήθεια
Σάκης Αθανασιάδης

Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Είμαι αυτός που ζητάς μόλις φύγω-Σάκης Αθανασιάδης



Είμαι αυτός που ζητάς μόλις φύγω

Είμαι αυτός που χτυπάει η βροχή
Το γυμνό του σώμα
Είμαι αυτός που φωνάζει τη θάλασσα
Να περάσει το δρόμο να σε βρει

Ποιος ακούει τα κύματα
Ποιος κάθεται τη νύχτα στο παράθυρο
Ποιος ξενυχτάει απόψε
Το χιόνι που σκεπάζει τις πόλεις

Είμαι αυτός που ζητάς μόλις φύγω
Είμαι αυτός που σου λέει να διψάς
Για ένα φιλί το μικρό καλοκαίρι
Είμαι αυτός που ακούς να σου λέει
Είναι ωραίο το ταξίδι με το πλήθος
Μα είναι καλύτερα να μάθεις που πάει ο ήλιος

Ποιος ακούει τις σφαίρες στο ποτάμι
Ποιος ακούει τον άνεμο που φωνάζει
Στα κόκκινα νερά
Φτηνά σώματα σαν άμμος
Που δεν θέλεις ή δεν μπορείς να τα δεις

Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Ο φόβος των νικητών-Σάκης Αθανασιάδης



Ο φόβος των νικητών

Tον έρωτα αν ψάχνεις μέσα στη μοναξιά
Και νομίζεις στο φως του έχεις πάει
Και μετά ξεχνάς τη διαδρομή και δεν είσαι καλά
Το ταξίδι σου δεν έγινε ποτέ

Το δρόμο αν ψάχνεις να βρεις
Εκεί που τρέχει το κορμί να φτάσει
Η ζωή μαραίνεται και ο έρωτας και η αγάπη
Και το φιλί αρμυρό θα μοιάζει σαν να είναι δάκρυ

Τη θάλασσα κοίτα το σώμα της το κόκκινο
Στον ήλιο που δύει σαν ερωμένη να φλέγεται
Το χώμα απλά κοίτα το χώμα αυτό που πατάς
Αρώματα που μοιράζει όταν η άνοιξη το επισκέπτεται
Και μη κοιτάς τις πόλεις που λιώνουν τα χρώματα
Για να φτιάξουν κι άλλα όπλα μοναξιάς
Το φόβο των νικητών  μη ζήσεις

Αν πεις καλά είμαι εδώ στην ήσυχη ζωή
Και δεν πονάς όταν οι άλλοι κλαίνε
Θολά ποτάμια τα χρόνια θα σε φτάσουν
Στην έρημο θα σε παρασύρουν και θα διψάς

Το βουνό να κοιτάς το βουνό που γεννήθηκες
Κάτι θα βρεις από φως να μου φέρεις
Μια σταγόνα του ξέρεις μου φτάνει
Να πιστέψω κι εγώ στην ανάσταση
Σάκης Αθανασιάδης

Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Το δέντρο με το φως-Σάκης Αθανασιάδης



                         
Το δέντρο με το φως

Θα στο πω καθαρά
Αντί να τραβάω στο πλήθος
Έχω κολλήσει στα μάτια σου τα πράσινα
Κι όσο μπορώ περπατάω στο χώμα
Γιατί ξέρω καλά χωρίς σκόνη ο δρόμος
Ένα λιγότερο όνειρο

Ο αέρας μου φέρνει ένα χάδι στο σώμα
Ένα αόρατο χέρι με τραβάει μακριά
Με τραβάει μακριά από νόμους χειμώνα
Η αγάπη με σώζει θα στο πω καθαρά
  
Άλλος σπάει το τείχος για να ανοίξει το δρόμο
Άλλος μένει στο σπίτι να μιλήσει γραπτώς
Μα εγώ προσπαθώ τα όνειρα να ζήσω
Μάλλον γιατί μεγάλωσες το δέντρο με το φως

Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Πριν από σένα, μετά από σένα-Σάκης Αθανασιάδης



                         
Πριν από σένα, μετά από σένα

Όμορφα λόγια καθαρογραμμένα
Μιλούν για αγάπες που έφυγαν μακριά
Θολό οινόπνευμα μάτια κοκκινισμένα
Κουράστηκα με τα στημένα που αγαπάς

Κι αν με φωνάζει η θάλασσα λέει για σένα
Που ζεις πια μέσα σε μια γυάλινη φωλιά
Αν και μπορούσες να αφήσεις τα καμένα
Να βγάλεις και το γράσο της καρδιάς

Κι αν σε φωνάζει η θάλασσα ακούει φρένα
Κι εξατμίσεις που βουλώνουν τα αυτιά
Μια μέρα ακόμη προσευχές στο τείχος
Μα αυτή φωνάζει σαν μητέρα πονά

Απ’ τα ίσως, τα δήθεν, τα λίγα
Αν θέλεις έλα στα γαλάζια νερά
Πριν από σένα, μετά από σένα
Θα είμαι εδώ παντοτινά

Τζάμπα τα χρόνια που έχασες να καθαρίζεις λάσπες
Τώρα να φτιάξεις την αγάπη με χαρτιά
Όμορφα λόγια βάλε χαριτωμένα
Να πίνει ως το πρωί η μοναξιά

Κι αν με φωνάζει η θάλασσα δεν την ακούω
Γράφω τραγούδια για γοργόνες στη στεριά
Πριν από σένα, μετά από σένα
Κάποια γοργόνα στην καρδιά μου θα κεντά