Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

Με τους ελεύθερους μες τη βροχή-Σάκης Αθανασιάδης



                                          
Με τους ελεύθερους μες τη βροχή

Αναμμένες μηχανές κυνηγάνε το δρόμο
Τρέχουν κούκλες πλαστικές στα μεγάλα φώτα
Είδα μια ψυχή να την κλέβει η νύχτα
Είδα εσένα φυλακισμένη στον καθρέπτη

Χτυπάω κάρτα πρωί μετά μαζεύω λέξεις
Εικόνες που πρέπει να διαλέξω ποιες είναι να σωθούν
Κατασκευάζω σφαίρες πολεμάω τις άδειες μέρες
Πριν φτάσουν οι προφήτες και γυμνό με δουν
Μα εσύ μου έχεις δείξει χίλιους τρόπους πως να χάνω
Μα εγώ γνωρίζω απ’ το δρόμο
Πως η αγάπη ζει
Με τους ελεύθερους μες τη βροχή

Ανοίγω τα παράθυρα να φύγει η σιωπή
Αν θες γίνε νερό έχω διψάσει
Είναι στιγμές που είμαι αδύνατος πολύ
Που απ’ τα μάτια μου το πράσινο έχει σπάσει

Περπατάω στο δρόμο βλέπω μάτια μόνο
Μάτια που βρίζουνε τον ουρανό
Σου χαρίζω ένα αστέρι θυμάσαι ένα μεσημέρι
Που είχα φύγει για να ψάξω το θεό
Τρέχω πίσω απ’ τον ήλιο
Μα αυτό είναι λίγο γι αυτούς που χτίζουν φυλακή
Τα μεγάλα τα λόγια τα έκαψα το χειμώνα
Να ζεστάνω την ψυχή
Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου